Olka ma swoja nową idolkę – panią Ewelinę wychowawczynię z
przedszkola. Pani E. stała się dla niej
najwyższym autorytetem i wzorem do naśladowania.
Jej ulubioną zabawa zostało wcielanie się w
rolę
Pani E. i zabawa w przedszkole.
Trudno się nie domyślić , że role
przedszkolaków zostały przypisane nam rodzicom oraz małemu Piotrusiowi. Mała
mądralińska wciąż nasz poucza, przypomina o myciu rąk, sprzątaniu i wiecznie ma
coś do powiedzenia na temat naszych zachowań. Mała pani Ewelina bardzooo nie
lubi jak się jej odmawia zabawy także chwilowo
jesteśmy skazani na „Ewelinomanie” .
Przyznam szczerze że opuściłam się ostatnio w blogowaniu .
Na swoje usprawiedliwienie powiem tylko,że marzec był dla nas niezwykle intensywny. Cały miesiąc walczyliśmy z wirusami ,
przeżyliśmy atak ospy wietrznej. Zaczęło
się od mnie no i zainfekowało maluchy. Morał z tego taki, że choroby wieku
dziecięco powinno się przeżyć jak się jest dzieckiem. Olka i Piotruś przeszły ospę jak burza. Kilka krostek i po
tygodniu właściwie nie było już śladu. U mnie choroba zaatakowała z podwojoną
siła i długością leczenia. Olka spisała
się w roli pielęgniarki i codziennie smarowała pryszczyki mamusi. Sama swoich
nie drapała bo groźbaze będzie miała
tyle pryszczyków jak mama podziała na nią wystarczająco.
